Vrijdag 7 augustus 2020 om 12:36
Bericht afkomstig van Twitter
Winneweer
Ontvang updates voor Winneweer (gedeeltelijk)
Door een recent berichtje op teletekst over suikerziekte werd bij mij het gehele raderwerk van associaties in werking gezet: ineens moest ik denken aan een kameraadje van lang geleden, een diabeticus. Altijd in de weer met spuiten was-ie. En wéégschaaltjes, en wat al niet. Een aardige jongen. We waren natuurlijk allemaal aardig, maar een oudere broer van de zieke, die was gemeen, want als we, het weegschaaljongetje en ik, op avontuurlijke verkenning gingen door in te sluipen in de enorm lange houten kleidroogschuren van de steenfabriek te Winneweer, om de nog zachte klei te jatten voor het boetseren (kunstzinnig als we waren) wou hij, die broer, nog wel eens geniepig de tochtluiken dichtdoen. Dat kon in één klap over de gehele lengte van de schuur, aan beide kanten, met als gevolg dat de wind geen vrij spel meer had, maar het licht evenmin; aardedonker werd het dan, waardoor we steevast in paniek raakten. Als er dan maar hard genoeg gehuild, gejammerd en hysterisch geschreeuwd werd gingen de luiken weer open, waarna we ons als de wiedeweerga uit de voeten maakten om er een volgende keer opnieuw stiekum te vertoeven, want het zachte klei bleef aanlokkelijk, ook omdat je er zo lekker gemeen mee kon smijten; aardig gemeen, dat wèl natuurlijk.
, met genodigde vriendjes als publiek. Sommige spelertjes waren tijdens zo’n sessie eens uitgedost met lange watten baarden. En vanwege die baarden moest er interessant gedaan worden door bijvoorbeeld pijp te roken. Dat ging natuurlijk met
Bekijk de oorspronkelijke tweet
Bekijk het volledige bericht waarnaar verwezen wordt
Dit bericht is gevonden op Twitter en hoeft niet afkomstig te zijn van een 112 hulpdienst.
Bekijk alle 112 en Twitter meldingen in Winneweer (gedeeltelijk)