Oud beeldmateriaal uit postcodegebied 9648EA

Optocht

Drukkerij Jan Okken

Met begrafenisstoet en ijscoman

In de oostelijke gevel van de Hervormde kerk van Wildervank bevindt zich in het midden een herdenkingsplaquette ter herinnering aan de stichter en vervener Adriaan Geerts Wildervank. In 1857 volgde de bouw van de zuidelijke dwarsarm. In deze tijd wordt ook de gedenksteen van Adriaan Geerts Wildervanck ingemetseld aan de oostzijde van de kerk, "tot eene nagedachtenis aan den eersten aanlegger dezer aanzienlijke veenstreek, wiens naam in een enkele familie en in het bloeiende dorp Wildervank bewaard wordt." Het is niet de originele steen maar een replica

Herdenkingssteen in de oostelijke gevel van de Ned. Herv. kerk in Wildervank. De steen werd aangebracht in 1857. Oorspronkelijk zou hier de originele grafsteen geplaatst worden van het graf van Adriaan Geerts Wildervanck en zijn vrouw Margareta van Hardenberg. De steen kwam tevoorschijn toen het oude graf uit 1661 in 1856 werd gelicht. De steen zou herplaatst worden doch gekozen werd voor een nieuw exemplaar. Het oude exemplaar verdween spoorloos.

Opbouwen

Plaatsing Kerkbrug

De legende verteld dat op een mooie zonnige dag Margaretha Hardenberg (echtgenote van de grote vervener Adriaan Geerts Wildervanck) tijdens een rustpauze in een wandeling op de hei in slaap valt. Plotseling wordt schrikt ze wakker van een adder die rond haar arm kronkelt. Zij belooft God dat zij op die plaats een kerk zal stichten als de slang verdwijnt. De slang laat zich glijden zonder te bijten en volgens het verhaal is op die plaats de tegenwoordige Nederlands Hervormde Kerk van Wildervank gebouwd. Om de belofte gestalte te doen werd de eerste steen op 24 september 1659 gelegd door een kleinzoon van Adriaan Geerts Wildervanck. De inwijding vond plaats op 17juli 1787. Adriaan Geerts Wildervanck heeft de kerk niet in zijn volledigheid kunnen aanschouwen daar hij op 24 november 1661 overleed. De oude opname toont ons de Nederlandse Hervormde kerk gezien vanaf de oostzijde. Aan de westzijde bevind zich hoofdingang. Van de vele grafzerken, te zien op de opname, zijn er niet veel behouden gebleven.

Toegangshek aan oostzijde van de begraafplaats en achtergelegen Ned. Herv. Kerk in Wildervank. In de kerk worden sinds 31 december 2006 geen kerkdiensten meer gehouden. Door samenwerking met andere kerkgenootschappen vinden bijenkomsten nu plaats in de Grote kerk. Voor de Oude kerk zal een nieuwe bestemming worden gezocht.

Poststraat 46

Postkade 57

Voormalig archief sociale dienst. Vervanging paternosterkasten in 2000. Zo was het. Rolcontainers

De laatste gemeenteraad van Wildervank gefotografeerd kort voor de opheffing van de Gemeente Wildervank. Vlnr. dhr. Draaier, dhr. Huizinga, dhr. Munneke, dhr. Oldenziel, dhr. Roemeling, dhr. Eerkens, wethouder mevr. Everts-Mackeno, wethouder dhr. Mulder, burgemeester dhr. Liese, dhr. Dopper, dhr. Albers, dhr. Blauw, dhr. vd molen, mevr. Lamein-Hilbrands, dhr. Bos

Bareveldstraat 143

In de eerste jaren na de tewaterlating van de mijnenveger HR. Ms. Wildervanck stuurde het gemeentebestuur op de verjaardag van de tewaterlating op 24 februari 1955 door mevr Liese, de vrouw van burgemeester Liese, een herinneringpakket aan de kapitein begeleid door een kaartje met een foto, in dit geval de Ned. Herv. Kerk. Het betrof hier de tweede verjaardag

Opname gemaakt vanaf de spoordijk in westelijk richting. Op de achtergrond de hervormde kerk aan de Raadhuisstraat. Door aanleg van de Werkhuisweg die vlak achter de boerderij langs loopt is deze landweg verdwenen

Het gemeentehuis van Wildervank was ter gelegenheid van de festiviteiten rondom het 50-jarig regeringsjubileum van HM. koningin Wilhelmina prachtig versierd. S' avonds was het geheel sfeervol verlicht

Het gemeentewapen zoals de gemeente Wildervank dit gebruikte van 1702 tot 1969 toen de gemeente Wildervank opging in de gemeente Veendam. Tot 1702 vormden Veendam en Wildervank één kerspel waarbij het wapen werd gevoerd dat nu nog steeds uitgedragen word door de huidige gemeente Veendam. Het wapen vertelde de legende van Margaretha van Hardenberg, de vrouw van Adriaan Geerts Wildervanck. En waarom de arm met de slang het wapenembleem van Veendam is geworden? Volgens sommigen werd het wapen gestolen door het snode Veendam, zodat men nu soms nog de Veendammers voor woapendaiven uitmaakt. Het argeloze Wildervank moest genoegen nemen met een kerk voor de kerkelijke gemeente en een turfhoop voor de burgerlijke gemeente, doch wel voorzien van een natuurgetrouwe vervener als schildhouder, men zegt, Wildervanck in eigen persoon. Anderen beweren echter dat een loting het wapen aan Veendam heeft toegewezen na de splitsing van de kerkelijke gemeenten in 1702.

Op 16 juni 1897 vierde Wildervank plechtig en feestelijk, met veel muziek en zang, zijn 250- jarig bestaan, met als hoogtepunt de eerste steenlegging, onder een geïmproviseerd tempeltje, van een monument voor zijn stichter Adriaan Geerts Wildervanck. Deze plechtigheid werd verricht door de commissaris van de koningin mr. G.C.C. Geertsema op het plein voor het raadshuis, waarvan de eerste steen gelegd was in oktober1890. Burgemeester was toen E.A. Kingma, secretaris W. Veenhoven en wethouders waren J.E. Eerkes en H. Veenhoven Hzn. Voor dit gebouw er stond vergaderde het gemeentebestuur in Hotel de Nederlanden. Logement en gemeentehuishoudster was weduwe Z. Rijkens- Stuut. Met ingang van 1 januari 1969 was het huis wegens opheffing van de gemeente geen raadhuis meer. Op 31 december 1968 vond er de laatste raadsvergadering plaats onder leiding van de laatste burgemeester van Wildervank B. P. Liese.