Vrijdag 3 januari 2025 13:22 uur
Renesse
Ontvang updates voor Renesse
Wie in het donker vanuit Zierikzee Renesse naderde zag natuurlijk het eerst het transferium liggen, badend in een zee van licht. Het was de bedoeling dat wij allemaal zouden reageren zoals vliegen, die naar een lamp worden gelokt. En vanaf het transferium was het nog maar 100 m. lopen en je stond op een soort Strip van Las Vegas, het bruisende hart van een bruisend dorp. Ik ben enkele jaren regelmatig op zaterdagavond laat terug komen rijden vanuit Middelburg over de toen splinternieuwe stormvloedkering naar Schouwen. In de hoofdstad kon je bij wijze van spreken een kanon afschieten en onderweg reed je in het tot op heden zo goed bewaarde donker. Er was nog geen recreatieverdeelweg en de dorpen waar je langs reed waren in duister gehuld, omdat de meeste inwoners toen nog op zondagochtend ter kerke togen en op tijd naar bed waren gegaan. Willem Duys had in “Voor de vuist weg†zijn gesprekken naast de goudviskom beëindigd en het Wilhelmus had geklonken, dus was het hoog tijd om tussen de lakens te kruipen. Maar dan kwam je plotseling vanuit de duisternis op de strip van Renesse en moest je je voorzichtig voortbewegen in het gewriemel van…nee, niet van nijvere mieren, maar van zingende krekels. De vergelijking met de fabel van de krekel en de mier van Fontaine hield echter geen stand, want deze krekels kwamen in de winter niet in de problemen en leerden dus niets van hun wangedrag. En zo bleef het lang bruisen. Het gemeentebestuur dat in 1998 aantrad om de nieuwe gemeente Schouwen-Duiveland te leiden ondervond dat bruisen ook. In een vlaag van onverwacht democratisch denken was besloten in iedere plaats een kennismakingsavond te beleggen. Bijna overal trof men een tien- of twintigtal goedmoedige burgers aan en de avonden kabbelden kalmpjes naar het einde. In Renesse zagen de vroede vaderen en dito moederen met stijgende verbazing en misschien zelfs lichte verontrusting het dorpshuis vol stromen. Die verontrusting was terecht, want er werden volzinnen richting het College geslingerd die menig oprecht regentenhart wel hebben doen overslaan. Dat soort bruisen is er nog steeds, maar dat van de krekels is gelukkig veel minder geworden. Burgervader Gerard zag kans eindelijk het dorp in een lang gewenste familiebadplaats te veranderen en families blijven meestal ’s avonds binnen of gaan vroeger naar hun stekkie, Dus om een uur of negen is het vaak al redelijk stil op straat. Behalve als de gemeente de burgers minder belangrijk acht dan de toeristen, waar het nu toch echt wel op begint te lijken. En wethouder Daniel Joppe, die vorig jaar zelf opperde dat het eiland toch wel erg druk werd vlucht nu als burgemeester naar stillere oorden. Ik denk dat het toch weer eens hard moet bruisen in het dorpshuis. Nou ja, dan is er voor de bestuurders nog altijd Aspro-bruis. Ik wens hen en al mijn lezers een kalm en vooral vredig 2025.
Lees het volledige artikel bij de bron
Bekijk al het lokale nieuws van Renesse