Oud beeldmateriaal uit postcodegebied 1975BG

Kanaalstraat 52-52rd-54-54rd. Dubbele huizen uit 1878. Het zijn twee aparte huizen, met elk een eigen gebroken mansardekap. Omdat de lijstgevels identiek zijn, lijkt het alsof er sprake is van één gebouw (een veel voorkomend verschijnsel in Oud IJmuiden). Op de beganegrond was een doorlopende winkelpui. met per woning twee aparte bovenwoningen. Nr. 52 had beneden een bedrijfsruimte en nr 54 een winkel. De twee verdiepingen tellende gevel wordt afgesloten door een classicistische gevelbekroning. De winkelpui van nr. 54 is in 1936 vernieuwd. De kozijnen en ramen zijn ook niet meer oorspronkelijk. De zware, houten winkelpui van nr 52 is nog bewaard gebleven. De natuurstenen sokkels zijn echter verdwenen en ook de deuren zijn vernieuwd. In de middenpartij waren eigenlijk dubbele deuren, die toegang tot de bedrijfsruimte verschaften. Er was oorspronkelijk dus geen etalage in deze winkel. Voor het overige is nr. 52 ongewijzigd, met zelfs de 19e eeuwse zesruiters op de verdiepingen. Het opmerkelijke van deze huizen (m.n. van nr. 52) is het contrast tussen de zware, vrij uitbundige winkelpui en de vrij statige, summier gedecoreerde en eerder vroeg 19e eeuwse gevelvlak.

Kanaalstraat 52-52rd. Dubbele huizen uit 1878. Het zijn twee aparte huizen, met elk een eigen gebroken mansardekap. Omdat de lijstgevels identiek zijn, lijkt het alsof er sprake is van één gebouw (een veel voorkomend verschijnsel in Oud IJmuiden). Op de beganegrond was een doorlopende winkelpui. met per woning twee aparte bovenwoningen. Nr. 52 had beneden een bedrijfsruimte en nr 54 een winkel. De twee verdiepingen tellende gevel wordt afgesloten door een classicistische gevelbekroning. De winkelpui van nr. 54 is in 1936 vernieuwd. De kozijnen en ramen zijn ook niet meer oorspronkelijk. De zware, houten winkelpui van nr 52 is nog bewaard gebleven. De natuurstenen sokkels zijn echter verdwenen en ook de deuren zijn vernieuwd. In de middenpartij waren eigenlijk dubbele deuren, die toegang tot de bedrijfsruimte verschaften. Er was oorspronkelijk dus geen etalage in deze winkel. Voor het overige is nr. 52 ongewijzigd, met zelfs de 19e eeuwse zesruiters op de verdiepingen. Het opmerkelijke van deze huizen (m.n. van nr. 52) is het contrast tussen de zware, vrij uitbundige winkelpui en de vrij statige, summier gedecoreerde en eerder vroeg 19e eeuwse gevelvlak.

Kanaalstraat 52-52rd. Helft van twee dubbele huizen uit 1878 met gebroken mansarde dak. Omdat de lijstgevels identiek zijn, lijkt het alsof er sprake is van één gebouw (een veel voorkomend verschijnsel in Oud IJmuiden). Op de beganegrond was een doorlopende winkelpui. met per woning twee aparte bovenwoningen. Nr. 52 had beneden een bedrijfsruimte en nr 54 een winkel. De twee verdiepingen tellende gevel wordt afgesloten door een classicistische gevelbekroning. De zware, houten winkelpui is nog bewaard gebleven. De natuurstenen sokkels zijn echter verdwenen en ook de deuren zijn vernieuwd. In de middenpartij waren eigenlijk dubbele deuren, die toegang tot de bedrijfsruimte verschaften. Er was oorspronkelijk dus geen etalage in deze winkel. Voor het overige is nr. 52 ongewijzigd, met zelfs de 19e eeuwse zesruiters op de verdiepingen. Het opmerkelijke is het contrast tussen de zware, vrij uitbundige winkelpui en de vrij statige, summier gedecoreerde en eerder vroeg 19e eeuwse gevelvlak.

Kanaalstraat 66-66rd. Evenals de belending is dit huis in 1877 in opdracht van Bruno Hugo Stricker gebouwd. In het gemeentearchief van Velsen is een eerste steen opgeslagen met het volgende opschrift: 'Op de 15den maart 1877 is de eerste steen van IJmuiden gelegd door Bruno Hugo Charles Stricker oud 1½ jaar en Bruno Hugo Paine Stricker oud 4 jaar'. De steen is naar alle waarschijnlijkheid afkomstig van dit woonhuis (62). Dit zou betekenen dat het huis de eerste en dus oudste particuliere bebouwing van IJmuiden is, direct gebouwd na het vrijgeven van de bouwgronden door de Burgelijke Maatschap van Blik en Arnold. De sluiswachterswoningen waren wel eerder gebouwd, maar op grondgebied van de AKM. Het huis is vrij klein in vergelijking met de andere woninigen in de rij. De gevel wordt gekenmerkt door klassicistische elementen zoals de hoekblokken, de kroonlijst en de zware omlijsting van het dakkapel. In 1907, toen het huis evenals nummer 64 als beleggingspand eigendom was van de IJmuidense onderwijzer Cornelus Klap, werd de oude woonhuispui met portiek vervangen door een winkelpui. De eerste steen - waarschijnlijk in de portiek gemetseld - zal met deze verbouwing verwijderd zijn. In 1951 is de steen teruggevonden in een schuurtje van een Haarlemse kwekerij, waar hij dienst deed als vloertegel. De winkelpui is in de jaren '70 deels gesloopt en dichtgespijkerd, waardoor het aanzien nogal verstoord is. Het balkon met de zware balustrade was al tijdens de oorlog verwijderd. De oorspronkellijke zwart Oud-Hollandse dakpannen zijn nog niet zo lang geleden vevangen door afsfaltbedekking. Het schilderen van het baksteen-gedeelte van de gevel is ook in later tijd gebeurd.