Zaterdag 20 december 2025 08:45 uur
Delft
Ontvang updates voor Delft
DELFT - Op de oude luchtfoto is Voorhof nog vooral ruimte: rechte sloten, kale kavels, een paar wegen die alvast zijn neergelegd. Delft groeit na de oorlog naar het zuiden en zet in de jaren zestig een grote nieuwe wijk neer - veel woningen, veel groen ertussen, en ook die typische hoogbouw die je van ver herkent. Aan de tekentafel lijkt alles logisch: brede lanen,stroken groen, scholen en winkels op loopafstand. Pas later vullen mensen het plan met geluid, geur en gewoontes. In zo’n jonge wijk zitten herinneringen zelden in eeuwenoude gevels. Ze zitten in plekken waar je iedere week langs komt. Een kiosk bijvoorbeeld. Aan de Martinus Nijhofflaan 23, genoemd naar de dichter die ooit De Wandelaar schreef, staat het Delftse Bloemenhuis als een stenen anker aan de kopse kant van de Leeuwenhof, tegen de Aart van der Leeuwlaan aan. Wie nu binnenloopt, ziet vooral kleur: bosjes die nog koud van buiten zijn, papier dat knispert, lint dat zich laat strikken. En je merkt: bloemen zijn hier geen luxe, maar routine. Even iets halen voor een zieke buur, een vaasje op tafel omdat het weekend is, of - met Kerst in aantocht - wat licht en geur tegen de donkere dagen. Het Bloemenhuis begon half december in 1985, in een bescheidener kiosk aan de Papsouwselaan, tegenover de bakker. Na een kwart eeuw verhuisde het mee met de grote vernieuwing van Poptahof, een typische jaren zestig buurt die vanaf 2005 stap voor stap werd aangepakt om meer variatie en nieuwe energie terug te brengen. In 2011 kwam de zaak op deze plek terecht, met zelfs een vijf-minuten-parkeerplek voor de haastige passant. Veertig jaar later is het nog steeds hetzelfde simpele ritueel: je stapt even uit je dag, kiest iets fleurigs, en loopt met een mooi boeket terug de wijk in. De wijk Voorhof is dan misschien wel jong, maar zulke adressen maken een buurt volwassen.
Lees het volledige artikel bij de bron
Bekijk al het lokale nieuws van Delft