Oud beeldmateriaal uit Houten Zuid-Oost

Sporen van Napoleon

Driehuizerkerkweg 4. Een vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen. In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel. De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje, uitr de bouwtijd.

Driehuizerkerkweg 4. Achtergevel van een vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen. In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel. De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje, uitr de bouwtijd.

Driehuizerkerkweg 4. Zijgevel van eend vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen. In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel. De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje, uitr de bouwtijd.

Driehuizerkerkweg 4. Een vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen. In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel. De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje, uitr de bouwtijd.

Driehuizerkerkweg 4. Een vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen (foto). In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel (foto). De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje (foto), uit de bouwtijd.

Tuinen van Landhuis Kareol (In 1979 afgebroken). Het huis werd gebouwd tussen 1906 en 1908 voor de Amsterdamse koopman, bankier en voorzitter van de Wagnervereniging Julius C.Bunge, naar een ontwerp van de Zweedse architect Anders Lundborg. De naam is ontleend aan het slot waarin de gewonde Tristan zich terugtrekt in Wagner's Tristan und Isolde. Foto afkomstig uit een fotoboek van de toenmalige tuinbaas, de heer G.J.Boegschoten

Tuinen van Landhuis Kareol (In 1979 afgebroken). Het huis werd gebouwd tussen 1906 en 1908 voor de Amsterdamse koopman, bankier en voorzitter van de Wagnervereniging Julius C.Bunge, naar een ontwerp van de Zweedse architect Anders Lundborg. De naam is ontleend aan het slot waarin de gewonde Tristan zich terugtrekt in Wagner's Tristan und Isolde. Foto afkomstig uit een fotoboek van de toenmalige tuinbaas, de heer G.J.Boegschoten

Tuinen van Landhuis Kareol (In 1979 afgebroken). Het huis werd gebouwd tussen 1906 en 1908 voor de Amsterdamse koopman, bankier en voorzitter van de Wagnervereniging Julius C.Bunge, naar een ontwerp van de Zweedse architect Anders Lundborg. De naam is ontleend aan het slot waarin de gewonde Tristan zich terugtrekt in Wagner's Tristan und Isolde. Foto afkomstig uit een fotoboek van de toenmalige tuinbaas, de heer G.J.Boegschoten

Tuinen van Landhuis Kareol (In 1979 afgebroken). Het huis werd gebouwd tussen 1906 en 1908 voor de Amsterdamse koopman, bankier en voorzitter van de Wagnervereniging Julius C.Bunge, naar een ontwerp van de Zweedse architect Anders Lundborg. De naam is ontleend aan het slot waarin de gewonde Tristan zich terugtrekt in Wagner's Tristan und Isolde. Foto afkomstig uit een fotoboek van de toenmalige tuinbaas, de heer G.J.Boegschoten

Tuinen van Landhuis Kareol (In 1979 afgebroken). Het huis werd gebouwd tussen 1906 en 1908 voor de Amsterdamse koopman, bankier en voorzitter van de Wagnervereniging Julius C.Bunge, naar een ontwerp van de Zweedse architect Anders Lundborg. De naam is ontleend aan het slot waarin de gewonde Tristan zich terugtrekt in Wagner's Tristan und Isolde. Foto afkomstig uit een fotoboek van de toenmalige tuinbaas, de heer G.J.Boegschoten

Tuinen van Landhuis Kareol (In 1979 afgebroken). Het huis werd gebouwd tussen 1906 en 1908 voor de Amsterdamse koopman, bankier en voorzitter van de Wagnervereniging Julius C.Bunge, naar een ontwerp van de Zweedse architect Anders Lundborg. De naam is ontleend aan het slot waarin de gewonde Tristan zich terugtrekt in Wagner's Tristan und Isolde. Foto afkomstig uit een fotoboek van de toenmalige tuinbaas, de heer G.J.Boegschoten

Tuinen van Landhuis Kareol (In 1979 afgebroken). Het huis werd gebouwd tussen 1906 en 1908 voor de Amsterdamse koopman, bankier en voorzitter van de Wagnervereniging Julius C.Bunge, naar een ontwerp van de Zweedse architect Anders Lundborg. De naam is ontleend aan het slot waarin de gewonde Tristan zich terugtrekt in Wagner's Tristan und Isolde. Foto afkomstig uit een fotoboek van de toenmalige tuinbaas, de heer G.J.Boegschoten

Tuinen van Landhuis Kareol (In 1979 afgebroken). Het huis werd gebouwd tussen 1906 en 1908 voor de Amsterdamse koopman, bankier en voorzitter van de Wagnervereniging Julius C.Bunge, naar een ontwerp van de Zweedse architect Anders Lundborg. De naam is ontleend aan het slot waarin de gewonde Tristan zich terugtrekt in Wagner's Tristan und Isolde. Foto afkomstig uit een fotoboek van de toenmalige tuinbaas, de heer G.J.Boegschoten