Oud beeldmateriaal uit IJmuiden-West

Kanaalstraat. Oud-IJmuiden.

Kanaalstraat. Oud-IJmuiden.

Kanaalstraat 9-9rd-11-13-13rd. In 1887 liet J.W.R. Arnold door de plaatselijk zeer actieve aannemer J.C. van Vendeloo op de hoek van de oude weg naar het strand een flink gebouw ontwerpen en bouwen. In eerste instantie bedoeld voor de verpakking van vis, werd het gebouw al heel snel de bekendste visafslag van IJmuiden, beheerd door de eerste partikuliere afslager Reyer Visser. Het oude afslaggebouw bestond uit één bouwlaag, met daarboven respectievelijk een apart licht- en luchtgang. Hierdoor werd een pagode-achtig effect bewerkstelligd. In 1899 werd de afslag van vis door de Staat overgenomen, zodat het gebouw alleen nog maar als pakhuis gebruikt werd. In 1915 werden er drie woonhuizen op de bestaande bouwlaag gebouwd en de oude ruimte werd opgesplitst in kleinere bedrijfsruimten. Het ontwerp voor de woningen, gemaakt door de aannemer J. Visser, was eenvoudig. De twee toegevoegde verdiepingen werden aangepast aan de bouwlaag van de voormalige visafslag, terwijl die weer enige veranderingen t.b.v. de nieuwe functie ondergaan heeft. Enkele van de deurpartijen werden veranderd in vensters, maar de kenmerkende halfronde bogen bleven gehandhaafd. Het gebouw ligt precies op de splitsing van het oude tracé van de kanaalstraat, die tot de aanleg van de Vissershaven de enige weg naar het strand was.

Sluisplein 15-23. Deze rij woningen met het losstaande magazijn is in 1875 gebouwd in opdracht van de Amsterdamse Kanaalmaatschappij. Het waren de eerste huizen van IJmuiden, bestemd voor het personeel van de sluizen. De woningen maakten onderdeel uit van een symmetrisch opgebouwd blok, bestaande uit 10 kleinere woningen met aan de oostzijde en de westzijde een groter huis. In de Tweede Wereldoorlog zijn vier van de woningen aan de oostzijde gesloopt. Het complex is vrij eenvoudig opgezet, en vormt een harmonisch geheel. De kleinere woningen, die in 1906 gerenoveerd zijn, hadden oorspronkelijk hetzelfde type dak als de grotere woning. Het meest opvallende van de gevels is de puntvorm van de vensters en deurpartijen, zoals dat in de tweede helft van de 19de eeuw voornamelijk in de Spoorweg- en Rijkswaterstaatsarchitectuur in zwang raakte. Alleen de nummers 15, 22 en 23 hebben nog de oorspronkelijke roedeverdeling, terwijl de deuren van later datum zijn. De dakkapellen van de kleinere woningen zijn in 1956 in plaats van ijzeren dakraampjes gekomen, terwijl die van nummer 22 uit 1971 dateren. Vlak na de oorlog zijn alle gevels witgeschilderd.