Oud beeldmateriaal uit Driehuis-Dorp

Waterlandweg 14. Een bollen- en wagenschuur, in 1911 gebouwd in opdracht van Jhr. J.W.G.Boreel van Hogelanden. Boreel was in die tijd burgemeester van Haarlem en bezat de nabijgelegen buitenplaatsen Beeckestijn, Waterland en Meervliet. De schuur is een stile getuige van de bloembollencultuur die sinds de tweede helft van de negentiende eeuw tot in het tweede kweart van de twintigste eeuw voor Driehuis hel belangrijk is geweest. De gevels van de schuur zijn opgetrokken van kalkzandsteen, hetgeen een zeer vroege toepassing van dit materiaal is. De schuur vertoont sterke overeenkomst met de schuur Driehuizerkerkweg 67 A. De oorspronkelijke gevelindeling is nog geheel intact, de gevelopeningen zijn echter allemaal dichtgetimmerd.

Driehuizerkerkweg 65-67. Een dubbel woonhuis van het daglonerstype, gebouwd in 1884 in opdracht van de in Driehuis wonende grootgrondbezitter G.Heshuijsen. Mogelijk is het huis gebouwd als dienstwoning voor personeel van Heshuijsen, die behalve Schoonenberg o.a. de villa Westerveld in eigendom heeft gehad.Dit huis is één van de oudste nog resterende objecten van Driehuis en is getuige van de eenvoud van het voormalige gehucht Driehuis. Karakteristiek zijn de (vanwege de daarondergelegen kelder) hooggeplaatste vensters in de voorgevel. Nummer 65 heeft in de top van de zijgevel een houten makelaar met dwarslat. Beide woningen zijn door middel van een aanbouw aan de achtergevel uitgebreid en in het dakschild boven de voor - en achterkant zijn dakkapellen aangebracht. De Gevels van nummer 65 zijn wit bepleisterd, de voorgevel met een blokmotief. Van nummer 67 zijn de gevels met een cementlaag afgesmeerd

Driehuizerkerkweg 65-67. Een dubbel woonhuis van het daglonerstype, gebouwd in 1884 in opdracht van de in Driehuis wonende grootgrondbezitter G.Heshuijsen. Mogelijk is het huis gebouwd als dienstwoning voor personeel van Heshuijsen, die behalve Schoonenberg o.a. de villa Westerveld in eigendom heeft gehad.Dit huis is één van de oudste nog resterende objecten van Driehuis en is getuige van de eenvoud van het voormalige gehucht Driehuis. Karakteristiek zijn de (vanwege de daarondergelegen kelder) hooggeplaatste vensters in de voorgevel. Nummer 65 heeft in de top van de zijgevel een houten makelaar met dwarslat. Beide woningen zijn door middel van een aanbouw aan de achtergevel uitgebreid en in het dakschild boven de voor - en achterkant zijn dakkapellen aangebracht. De Gevels van nummer 65 zijn wit bepleisterd, de voorgevel met een blokmotief. Van nummer 67 zijn de gevels met een cementlaag afgesmeerd

Driehuizerkerkweg 65-67. Een dubbel woonhuis van het daglonerstype, gebouwd in 1884 in opdracht van de in Driehuis wonende grootgrondbezitter G.Heshuijsen. Mogelijk is het huis gebouwd als dienstwoning voor personeel van Heshuijsen, die behalve Schoonenberg o.a. de villa Westerveld in eigendom heeft gehad.Dit huis is één van de oudste nog resterende objecten van Driehuis en is getuige van de eenvoud van het voormalige gehucht Driehuis. Karakteristiek zijn de (vanwege de daarondergelegen kelder) hooggeplaatste vensters in de voorgevel. Nummer 65 heeft in de top van de zijgevel een houten makelaar met dwarslat. Beide woningen zijn door middel van een aanbouw aan de achtergevel uitgebreid en in het dakschild boven de voor - en achterkant zijn dakkapellen aangebracht. De Gevels van nummer 65 zijn wit bepleisterd, de voorgevel met een blokmotief. Van nummer 67 zijn de gevels met een cementlaag afgesmeerd

Driehuizerkerkweg 65-67. Een dubbel woonhuis van het daglonerstype, gebouwd in 1884 in opdracht van de in Driehuis wonende grootgrondbezitter G.Heshuijsen. Mogelijk is het huis gebouwd als dienstwoning voor personeel van Heshuijsen, die behalve Schoonenberg o.a. de villa Westerveld in eigendom heeft gehad.Dit huis is één van de oudste nog resterende objecten van Driehuis en is getuige van de eenvoud van het voormalige gehucht Driehuis. Karakteristiek zijn de (vanwege de daarondergelegen kelder) hooggeplaatste vensters in de voorgevel. Nummer 65 heeft in de top van de zijgevel een houten makelaar met dwarslat. Beide woningen zijn door middel van een aanbouw aan de achtergevel uitgebreid en in het dakschild boven de voor - en achterkant zijn dakkapellen aangebracht. De Gevels van nummer 65 zijn wit bepleisterd, de voorgevel met een blokmotief. Van nummer 67 zijn de gevels met een cementlaag afgesmeerd

Driehuizerkerkweg 73-75. In 1931 ontwierp de IJmuidense architect A. ten Broeke een dubbel woonhuis voor A.NIjman uit Driehuis. IN 1937 werd nummer 75 omgebouwd tot woonwinkelhuis. Het huis werd toen aan de achtergevel uitgebreid en de ingang werd naar de zijgevel verplaatst. Het gebouw wordt gekenmerkt door een zadeldak, dat aan de achterkant slechts tot aan de verdieping doorloopt. Nummer 75 heeft een topgevel met een dwarskap die aan de zijgevel gedeeltelijk een verdieping is opgetrokken. Aan de achtergevel zijn de huizen voorzien van aanbouwen met balkons. De vensters van de begane grond van nummer 75 dateren van de verbouwing van 1937. De vensters op de verdieping hebben hun oorspronkelijke roedeverdeling verloren

Driehuizerkerkweg 73-75. In 1931 ontwierp de IJmuidense architect A. ten Broeke een dubbel woonhuis voor A.NIjman uit Driehuis. IN 1937 werd nummer 75 omgebouwd tot woonwinkelhuis. Het huis werd toen aan de achtergevel uitgebreid en de ingang werd naar de zijgevel verplaatst. Het gebouw wordt gekenmerkt door een zadeldak, dat aan de achterkant slechts tot aan de verdieping doorloopt. Nummer 75 heeft een topgevel met een dwarskap die aan de zijgevel gedeeltelijk een verdieping is opgetrokken. Aan de achtergevel zijn de huizen voorzien van aanbouwen met balkons. De vensters van de begane grond van nummer 75 dateren van de verbouwing van 1937. De vensters op de verdieping hebben hun oorspronkelijke roedeverdeling verloren

Driehuizerkerkweg 73-75. In 1931 ontwierp de IJmuidense architect A. ten Broeke een dubbel woonhuis voor A.NIjman uit Driehuis. IN 1937 werd nummer 75 omgebouwd tot woonwinkelhuis. Het huis werd toen aan de achtergevel uitgebreid en de ingang werd naar de zijgevel verplaatst. Het gebouw wordt gekenmerkt door een zadeldak, dat aan de achterkant slechts tot aan de verdieping doorloopt. Nummer 75 heeft een topgevel met een dwarskap die aan de zijgevel gedeeltelijk een verdieping is opgetrokken. Aan de achtergevel zijn de huizen voorzien van aanbouwen met balkons. De vensters van de begane grond van nummer 75 dateren van de verbouwing van 1937. De vensters op de verdieping hebben hun oorspronkelijke roedeverdeling verloren

Driehuizerkerkweg 69. Een vrijstaand woonwinkelhuis. Het oudste, rechtergedeelte van dit pand is in 1904 gebouwd tegen de zuidgevel van een oudere schuur. De opdrachtgever was W.Bol uit Driehuis. Spoedig werd een gedeelte van het huis ingeruimd als groentehal. In 1929 werd de schuur vervangen door een garage. De garage werd later voor opslag gebruikt. Het oorspronkelijke woonhuis stond wat betreft bouwstijl nog helemaal in de laat negentiendeeuwse traditie. de gevels van het huis zijn thans sterk verstoord. De gevels van huis en schuur zijn in latere tijd gesaust.

Driehuizerkerkweg 121. De Sint-Engelmundusschool, gebouwd in 1975. De rooms-katholieke lagere school was voorheen aan de Schaepmanlaan gehuisvest. Het oude schoolgebouw, voor het grootste deel daterend uit 1902, werd in 1978 gesloopt. H.Peters , de architect van de nieuwe school, werkte voor Openbare Werken van de Gemeente Velsen. Het gebouw heeft een zigzaggende plattegrond, aan de noordkant met één en de rest met twee bouwlagen, grotendeels onder plat dak. Aan de zuidkant is de basisschool met de kleurerschool (Nicolaas Beetslaan 1) verbonden. De hele opzet van de school met een losse, onregelmatige groepering van de lokalen is gebasdeerd op het structuralisme zoals architecten A. van Eyck en H. Herzberger dat in de jaren zestig propageerden. Hierbij wordt uitgegaan van een bepaalde bouwvorm, die een willekeurig aantal keren herhaald kan worden.

Driehuizerkerkweg 67A. Tuinder J.Bol uit Driehuis liet in 1910 deze bollenschuur bouwen. Het hierachter gelegen land was toen gedeeltelijk in gebruik als bollenveld. Opmerkelijk is dat de gezevels zijn opgetrokken uit kalkzandsteen, wat een zeer vroege toepassing van dit materiaal is. de schuur vertoont grote overeenkomst met de schuur waterlandweg 14 waarbij, waarbij ook van van kalkzandsteen gebruik is gemaakt. Het gebouw bestaat uit twee bouwlagen onder een zadeldak. De gevelopeningen van de begane grond zijn gedeeltelijk dichtgemetseld. Op de verdieping zijn de oorspronkelijke vensters en gedeeltelijk beglaasde luiken met roedevrdeling bewaard gebleven.

Driehuizerkerkweg 61. In 1923 gaf C.J.Dekker uit Driehuis architect Ch.Bartels opdracht opdracht tot het ontwerpen van een woonwinkelhuis met smederij. Het eerste onderwerp van Bartels had één bouwlaag onder een plat dak en stond nog helemaal in de Amsterdamse School traditie. Bij het in 1924 gerealiseerde ontwerp is die relatie veel minder sterk. Het pand heeft twee bouwlagen onder een zadeldak dat zich niet over de gehele breedte van het pand. uitstrekt. Aan de noordzijde heeft het gebouw over een smalle strook een plat dak. De werkplaats bevindt zich in het zuidelijke deel van het pand. de gevels worden verlevendigd door een verticaal gemetselde plint en door een iers uitgemetselde bakstenen band. Dit en de enkele nog resterende oorspronkelijke ramen met zware tussendorpels zijn typische Amterdamse School-stijlkenmerken. De gevels zijn later gesaust

Driehuizerkerkweg 61. In 1923 gaf C.J.Dekker uit Driehuis architect Ch.Bartels opdracht opdracht tot het ontwerpen van een woonwinkelhuis met smederij. Het eerste onderwerp van Bartels had één bouwlaag onder een plat dak en stond nog helemaal in de Amsterdamse School traditie. Bij het in 1924 gerealiseerde ontwerp is die relatie veel minder sterk. Het pand heeft twee bouwlagen onder een zadeldak dat zich niet over de gehele breedte van het pand. uitstrekt. Aan de noordzijde heeft het gebouw over een smalle strook een plat dak. De werkplaats bevindt zich in het zuidelijke deel van het pand. de gevels worden verlevendigd door een verticaal gemetselde plint en door een iers uitgemetselde bakstenen band. Dit en de enkele nog resterende oorspronkelijke ramen met zware tussendorpels zijn typische Amterdamse School-stijlkenmerken. De gevels zijn later gesaust

Duin en Kruidbergerweg. Tankgracht. Ten zuiden van het perceel Duin en Kruidbergerweg nummer 16 bevindt zich ten westen van de weg, een restant van de tankgracht die in de oorlogsjaren op bevel van de Duitsers is aangelegd. Deze gracht vormde de zuidelijke grens van de zogenaamde festung IJmuiden. Heel IJmuiden en een gedeelte van Driehuis en het dorp Velsen Waren tijdens de Tweede Wereldoorlog van de rest van de gemeente afgescheiden door middel van muren, draketandversperringen en grachten. De 'Festung' was weer een onderdeel van de tussen 1942 en 1945 langs delen van de west kust van Europa aangelegde Atlantikwall. De gracht strekte zich in de oorlogsjaren veel verder naar het het oosten uit, tot voorbij de oude Rijksweg en boog vervolgens naar het noorden af. Ter hoogte van de tankgracht lag op de Duin en Kruidbergerweg een toegang tot de 'Festung, bewaakt door middel van een valblokversperring