Oud beeldmateriaal uit Utrecht

Vinkenbaan 16-18. Achtergevels.

Kanaalstraat 48. Hoekhuis met afgeschuinde hoek uit 1878. Het ontwerp is kenmerkend voor die tijd en sluit aan bij de drie andere hoekpanden op het kruispunt. De omlijsting van de vensters, de gemetselde pilasters, de houten bekroning en de symmetrische gevelindeling zijn echter classicistische elementen. Het huis verdient daarom de benaming neo-classicistisch. Na de bouwtijd is de beganegrond gepleisterd met insnijdingen, die natuursteen zou moeten suggereren. De gebroken kap, waarvan de oude dakkapel verdwenen is en waarin moderne dakramen gezet zijn, is met asfaltleien bedekt. Op de foto: Twee voormalig dichtgemetselde venssters zijn weer opengemaakt en voorzien van kunstof kozijnen. Tevens is de winkeldeur vervangen door een kunststof exemplaar in dito kozijn.

Kanaalstraat 48. Hoekhuis met afgeschuinde hoek uit 1878. Het ontwerp is kenmerkend voor die tijd en sluit aan bij de drie andere hoekpanden op het kruispunt. De omlijsting van de vensters, de gemetselde pilasters, de houten bekroning en de symmetrische gevelindeling zijn echter classicistische elementen. Het huis verdient daarom de benaming neo-classicistisch. Na de bouwtijd is de beganegrond gepleisterd met insnijdingen, die natuursteen zou moeten suggereren. De gebroken kap, waarvan de oude dakkapel verdwenen is en waarin moderne dakramen gezet zijn, is met asfaltleien bedekt. De winkelvensters in de Visseringstraat zijn dichtgemetseld en aan de Kanaalstraat is een venster doorgebroken tot garage-ingang.

Kanaalstraat 48. Hoekhuis met afgeschuinde hoek uit 1878. Het ontwerp is kenmerkend voor die tijd en sluit aan bij de drie andere hoekpanden op het kruispunt. De omlijsting van de vensters, de gemetselde pilasters, de houten bekroning en de symmetrische gevelindeling zijn echter classicistische elementen. Het huis verdient daarom de benaming neo-classicistisch. Na de bouwtijd is de beganegrond gepleisterd met insnijdingen, die natuursteen zou moeten suggereren. De gebroken kap, waarvan de oude dakkapel verdwenen is en waarin moderne dakramen gezet zijn, is met asfaltleien bedekt. De winkelvensters in de Visseringstraat zijn dichtgemetseld en aan de Kanaalstraat is een venster doorgebroken tot garage-ingang.

Wüstelaan 83. Een vrijstaande houten schuur met stal, behorende bij de 18e eeuwse door het rijk beschermde stellingmolen 'De Zandhaas'. In 1872 is er op het erf van de molen een huis gebouwd op de plaats van de huidige schuur. Het oude molenaarshuis stond aan de Burg. Enschedélaan, ten noorden van de molen. In 1891 is er een nieuw molenaarshuis gebouwd aan de Wüstelaan ten oosten van de molen. Het huis bij de molen is toen herbouwd tot schuur. De schuur is gebouwd over het talud van de natuurlijke verhoging waar de molen staat. Er is sprake van een opsplitsing in twee delen: een zuidelijk deel met tussenvloer op het talud en een noordelijk deel met ongedeelde ruimte dat deels verzonken is.

Wüstelaan 83. Een vrijstaande houten schuur met stal, behorende bij de 18e eeuwse door het rijk beschermde stellingmolen 'De Zandhaas'. In 1872 is er op het erf van de molen een huis gebouwd op de plaats van de huidige schuur. Het oude molenaarshuis stond aan de Burg. Enschedélaan, ten noorden van de molen. In 1891 is er een nieuw molenaarshuis gebouwd aan de Wüstelaan ten oosten van de molen. Het huis bij de molen is toen herbouwd tot schuur. De schuur is gebouwd over het talud van de natuurlijke verhoging waar de molen staat. Er is sprake van een opsplitsing in twee delen: een zuidelijk deel met tussenvloer op het talud en een noordelijk deel met ongedeelde ruimte dat deels verzonken is.

Driehuizerkerkweg 71-71a. Houten schuur behorend bij woonhuis dat oorspronkelijk een boerderijtje annex herberg was, in 1870 gebouwd en in 1873 uitgebreid waardoor nogal wat elementen gewijzigd zijn. De herberg droeg de naam Middeloo. Het oudste gedeelte, op rechthoekige plattegrond, was één bouwlaag hoog, tussen twee topgevels met een zadeldak. De voorgevel was symmetrisch ingedeeld, met een deur in het midden. In 1873 is er een deel aangebouwd. In 1892 kwam daar nog een houten schuur bij. Al vroeg in de twintigste eeuw is het herberggedeelte verkleind en is het woongedeelte in twee aparte woningen gesplitst.

Driehuizerkerkweg 71-71a. Houten schuur behorend bij woonhuis dat oorspronkelijk een boerderijtje annex herberg was, in 1870 gebouwd en in 1873 uitgebreid waardoor nogal wat elementen gewijzigd zijn. De herberg droeg de naam Middeloo. Het oudste gedeelte, op rechthoekige plattegrond, was één bouwlaag hoog, tussen twee topgevels met een zadeldak. De voorgevel was symmetrisch ingedeeld, met een deur in het midden. In 1873 is er een deel aangebouwd. In 1892 kwam daar nog een houten schuur bij. Al vroeg in de twintigste eeuw is het herberggedeelte verkleind en is het woongedeelte in twee aparte woningen gesplitst.

Driehuizerkerkweg 4. Een vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen. In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel. De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje, uitr de bouwtijd.

Driehuizerkerkweg 4. Achtergevel van een vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen. In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel. De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje, uitr de bouwtijd.

Driehuizerkerkweg 4. Zijgevel van eend vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen. In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel. De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje, uitr de bouwtijd.

Driehuizerkerkweg 4. Een vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen. In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel. De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje, uitr de bouwtijd.

Driehuizerkerkweg 4. Een vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen (foto). In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel (foto). De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje (foto), uit de bouwtijd.

Driehuizerkerkweg 4. Tuinmuur en voorgevel van een vrijstaand woonhuis gebouwd in 1921 in de stijl van de Amsterdamse School. Architect Ch.Bartels. De oorspronkelijke roeden zijn uit de ramen verdwenen. Het huis is gebouwd op een rechthoekige plattegrond met een afgeschuinde hoek. Het heeft één bouwlaag onder een karakteristieke en hoog gebroken tentdak met bijna verticale onderschilden. Het dak is in overstek met een brede goot. Het wordt gedekt door rode Hollandse pannen met in de top een grote piron. De gevels zijn opgetrokken van rode baksteen. De gevel is geplaatst op een plint bestaande uit een gecementeerde en zwart geverfde rand met daarboven tot aan de vensters een strook paarsbruine baksteen. Rond enkele vensters een rand van dezelfde paarse baksteen. De voorgevel heeft een vrij vlakke tweekantige erker. Rechts daarvan de originele voordeur. Een hoek van het huis is afgeschuind tot in de kap. De bovenste dakschilden steken er in een hoek overheen. In het bovenste dakschild bevindt zich een trapeziumvormige dakkapel. De tuin van het huis wordt van de weg afgescheiden door een muurtje met een houten hekje, uitr de bouwtijd.